IPUINA

Harriek hitz egiten zekitenean gizon batzuk basoetan zehar zenbiltzan. Zelaigune garrantzitsu bat aurkitu arte ez ziren gelditu. Zelaigunea hautatu egin zutenean, joko baten arauak aurkitu zituzten. Beraien bitartean zalantzak ageri ziren zer zen hobea: hartu ala ez. Lehenengo araua zuhaitz batetik, elurraz josirik zegoena, kolorezko taula bat aurkitu ditzan zioen. Taula horren atzean izen bat idatzita zegoen. Irakur ezina gertatu zitzaien Txinatar letretan zizelatuta zegoen eta. Pentsatu eta ondoren, konturatu ziren oso zaila izango zatekeen mirakulua gertatzen ez bazen,Txinatik etorritako pertsona batekin topatzea. Haietako baten segapotoan hizkuntzetako itzultzaile ageri egin zen, mezu bat izango balitz bezala. Nahiko denbora eraman zitzaien idatzia zegoen euskaratzea. Lortu zuteneko, konturatu ziren segada bat zela eta hortik hainbat arinen atera behar ziren. Gauzak beste eran joatea gustatuko litzaieke baina ametsak batzuetan ez dira errealitatean bihurtzen. Momentu honetan ez zekiten zer egin eta, gainera, beldurtuta zeuden. Lehen bururatu zitzaien korrika hastea zen. Bati hankako mina hasten zitzaion eta besteei aurrerarazi egin zien berak gelditzeko. Besteak ez ziren konturatu beraien laguna lurrean etzanda zegoen oihuak entzun arte. Egin zutenean, guztien bat bueltatu nahi zuen. Etzanda zegoena eskertu zuen laguntzeagatik baina, hala ere, ez zion uzten. Badirudi lagun onak ez zeuzkatela mutil honek. 2 minutu igaro egin baino lehen, norbaiti ikusi zuen hurbiltzen. Pentsatu zuen hurbiltzen ari zena burutik jota egon behar zela, mugimendu bitxiak egiten baitzihoan. Begiak itxi zituen eta otoitz egin hasi zuen. Lehen hitz egiten dugun ezezagun gauzari buruz bere ondoan zegoen. Zakuaren gizona zen. Zer gerta egin zitekeen gero?
Tupustean, mutilak begiak ireki zituen eta bere ohean sartuta zegoen. Ikaratuta zegoen eta, izan ere, txiza egin zuen gainean. Eskolako eguna zen eta amets gaiztoa amaitu izan zen.
Ordutik aurrera gauzak ez dira gauza bera izango.